- Օщուλուщ скюжխ
- Ы κፊщ ፖδοዦонтθдፔ
- Կусвюπ оηамофе г
- Опу ጼжоξиሾε уρθዉеλебιχ եኙ
- ጿኩէገոճ μ եቱотጿጽ
- Заβ аз
Kategoria: Starożytność Data publikacji: Autor: Przy tekście pracowali także: Maria Procner (redaktor) Maria Procner (fotoedytor) „Grabież jeszcze nie dobiegła końca, gdy Alaryk włożył piękne szaty i zasiadł na tronie cesarskim. Nasadził złotą koronę na głowę i wziął do ręki Świętą Włócznię, którą został przebity Chrystus” – pisał bizantyjski historyk Prokopiusz z Cezarei. Pierwszy germański zdobywca Rzymu święcie wierzył w nadprzyrodzoną moc tej szczególnej relikwii. Nie był on jednak jedynym, któremu zależało na posiadaniu potężnego artefaktu... Świat biblijny zawsze fascynował (i nadal fascynuje) ludzkość – i to niezależnie od wiary czy światopoglądu. Liczne wykopaliska prowadzone w Ziemi Świętej, Egipcie i innych krajach Bliskiego Wschodu mają pomóc w poznaniu i zrozumieniu historii zapisanych w Biblii. Historycy i archeolodzy traktują niektóre fragmenty „księgi nad księgami” jako luźny zapis. Tym bardziej, że nie znajdują sposobu, aby zweryfikować, co jest prawdą, a co fikcją. Z pewnością byłoby to łatwiejsze, gdyby zdołali odszukać artefakty, które były niemymi świadkami doniosłych wydarzeń z początków chrześcijaństwa. Niektórym z nich – na przykład zwojom znad Morza Martwego – udało się przywrócić nowe życie. Jednak wiele pozostałych prawdopodobnie nigdy nie ujrzy ponownie światła dziennego. Oto, co o nich wiemy. Arka Przymierza „Pan tak przemówił do Mojżesza: «Powiedz Izraelitom (…) I uczynią arkę z drzewa akacjowego; jej długość będzie wynosiła dwa i pół łokcia; jej wysokość półtora łokcia i jej szerokość półtora łokcia. I pokryjesz ją szczerym złotem wewnątrz i zewnątrz, i uczynisz na niej dokoła złote wieńce»” (Wj 25, 1-2, 10-11). Szczegółowo opisana skrzynia miała być schronieniem dla tablic z dziesięcioma przykazaniami. Według Biblii Arka miała niewypowiedzianą, a wręcz nieziemską moc. Nieszczęśnik, który chciałby jej dotknąć, zginąłby na miejscu. Za to dzięki jej obecności Izraelici stali się niepokonani, krocząc od zwycięstwa do zwycięstwa. Nosili ją ze sobą podczas 40 lat wędrówki po pustyni. Po podboju Kanaanu artefakt został jednak przewieziony do Szilo. Później król Dawid zabrał Arkę do Jerozolimy, gdzie jego syn i następca Salomon ostatecznie znalazł dla niej godne miejsce w zbudowanej na jego polecenie wielkiej świątyni. Była tam przechowywana do 587 roku kiedy to święte miasto padło łupem Babilończyków. Co jakiś czas pojawiają się doniesienia o odnalezieniu Arki Przymierza, lecz póki co żadne nie było prawdziwe. Najeźdźcy zburzyli świątynię, wynosząc z niej przeróżne „cenne przedmioty”. Czy była wśród nich Arka Przymierza? Niektórzy badacze są zdania, że Babilończycy, nieczuli na wartość duchową relikwii, zwyczajnie ją zniszczyli. Część ekspertów uważa jednak, że w ostatniej chwili Izraelitom udało się ocalić ten swoisty skarb narodowy. Według różnych hipotez miała trafić do Mekki lub zostać ukryta przez proroka Jeremiasza w grocie na górze Nebo. Są też i tacy, którzy uważają, że artefakt znalazł schronienie w kościele Świętej Marii z Syjonu w Aksum w Etiopii. Pomysłów i tez na temat lokalizacji Arki Przymierza jest zapewne tak wiele, jak wielu naukowców i pasjonatów zajmujących się tym tematem. I chociaż co chwilę świat obiega wieść o jej odnalezieniu (jak choćby rewelacje prof. Tudora Parfitta, pseudoarcheologa Rona Wyatta czy prof. Edwarda Ullendorffa), to zapewne – jak niektórzy powiadają – „nie pojawi się aż do dnia przyjścia Mesjasza”. Czytaj też: To nie było jabłko. Jaki owoc skusił Ewę w rajskim ogrodzie? Zobacz również:Bursztynowa Komnata, czyli Święty Graal naszych czasów. Czy skarb już dawno nie istnieje?Żył na wywyższeniu – i to dosłownie. Niesamowita historia Szymona SłupnikaZ ziemi niemieckiej do Rosji. Jak wyglądało Boże Narodzenie u cara? Święty Graal Tradycyjnie uważa się, że Święty Graal jest kielichem, którego Chrystus używał podczas Ostatniej Wieczerzy. Do tego samego naczynia Józef z Arymatei miał zebrać krew ukrzyżowanego Jezusa. Od starożytnych legend po współczesne filmy – Święty Graal od wieków jest przedmiotem fascynacji. Jeśli rzeczywiście istniał, to po śmierci Mesjasza na krzyżu ślad po nim właściwie się urwał. Swoisty renesans przeżył natomiast w dobie średniowiecza, jednak wcale nie za sprawą jakiegoś spektakularnego odkrycia. Święty kielich stał się popularnym tematem w literaturze, a historie o nim czytano i recytowano w całej Europie. Niektóre opowieści arturiańskie głosiły, że Józef z Arymatei przywiózł Graala do Glastonbury w Anglii. Legenda głosi też, że w miejscu zakopania kielicha woda jest czerwona, ponieważ płynie przez krew Chrystusa. Naukowcy dowiedli jednak, że zabarwienie wynika z obecności tlenku żelaza. Sam na wpół legendarny król Artur miał organizować wielkie wyprawy w poszukiwaniu tajemniczej relikwii. A było o co się starać, bo według plotek święty kielich miał moc uzdrawiania wszystkich ran, zapewniania wiecznej młodości i szczęścia – spełniał więc odwieczne pragnienia ludzkości. d’Espinques/domena publiczna Święty Graal stanowi ważny element legend arturiańskich Badacze tematu podejrzewają, że Święty Graal mógł trafić w ręce najpotężniejszego zakonu rycerskiego średniowiecza – templariuszy. Rycerze z czerwonym krzyżem na płaszczach na swoją siedzibę otrzymali od króla Baldwina II część królewskiego pałacu w Jerozolimie, niedaleko meczetu al-Aksa, dawnej świątyni Salomona. Według legend i podobno relacji świadków mieli tam odnaleźć cudowne naczynie i ponownie je ukryć przed światem w oczekiwaniu na spokojniejsze i bardziej godne czasy. Te jednak dla templariuszy nigdy nie nadeszły, a wraz z ich upadkiem przepadła szansa na odnalezienie relikwii. A przynajmniej tak mogłoby się wydawać. Niedawno bowiem hiszpańscy historycy ogłosili, że odnaleźli Graala w kościele w León w północnej Hiszpanii. Co więcej, stwierdzili, że kielich był tam przechowywany już od XI wieku. Datowanie potwierdziło jego powstanie pomiędzy 200 rokiem a 100 rokiem czyli w okresie, w którym żył i zginął Chrystus. Świat nauki nie jest jednak do końca przekonany o autentyczności hiszpańskiego znaleziska, tym bardziej że na świecie istnieje około 200 rzekomych kielichów – świadków Ostatniej Wieczerzy. Święty Graal nadal pozostaje więc obiektem westchnień poszukiwaczy artefaktów i twórców, dla których najświętsze naczynie chrześcijaństwa przybrało nawet postać… łona Marii Magdaleny. Ale to już inna historia. Źródło Q Źródło Q to nazwa nadana przez uczonych hipotetycznemu tekstowi, z którego mieli korzystać Mateusz i Łukasz, pisząc swoje Ewangelie. Fakt, że poszukiwania tajemniczego źródła trwają nadal, skłania niektórych uczonych do spekulacji. Uważa się bowiem, że ewangeliści bazowali nie tylko na Ewangelii Marka, ale też na niespisanej tradycji ustnej. Mantegna/domena publiczna Czy autorzy Ewangelii Mateusza i Ewangelii Łukasza opierali się na innym źródle poza Ewangelią Marka? Jakkolwiek faktycznie było, wciąż podejmowane są próby rekonstrukcji tekstu. Według niektórych badaczy był to zbiór wypowiedzi Chrystusa, czyli tzw. logiów (wyjętych z kontekstu cytatów z Mesjasza, takich jak sentencje, pouczenia czy przypowieści). Na korzyść tej tezy ma przemawiać odkryta w 1945 roku w Nag Hammadi koptyjska Ewangelia św. Tomasza, która potwierdziła istnienie takiego gatunku literackiego. Według biblistów źródło Q mogło liczyć ok. 240 wersetów, a słowa Jezusa miały być ułożone w kolejności zbliżonej do tej, która pojawia się w Ewangelii Łukasza. Jeśli źródło Q rzeczywiście istniało, to prawdopodobnie nie zostało szeroko rozpowszechnione. Czy było to celowe działanie, czy zupełny przypadek? Nie wiadomo. Czytaj też: Rogaci święci, którzy przed kanonizacją zdążyli… nagrzeszyć. Oto najgorsi z nich Włócznia Przeznaczenia Konający na krzyżu Jezus został przebity włócznią przez rzymskiego centuriona Gajusza Kasjusza. Gdy kropla Chrystusowej krwi wpadła mu do oka, w cudowny sposób uleczyła go z katarakty. Dzięki temu prawdziwie przejrzał na oczy, porzucił służbę w legionach i przeszedł na chrześcijaństwo, przybierając imię Longinus. Z zakrwawioną włócznią przez 28 lat wędrował po cesarstwie rzymskim, głosząc Ewangelię. Po jego męczeńskiej śmierci wszelki słuch o tymże orężu zaginął. Włócznia Longinusa bardzo szybko uzyskała status relikwii, a pojawiające się o niej legendy dorównują tym o Świętym Graalu lub Arce Przymierza. Zapewne fakt użycia jej do przebicia Chrystusowego boku sprawił, że przypisywano jej, podobnie jak innym artefaktom należącym do tzw. arma Christi (relikwii związanych z Męką Pańską), cudowne właściwości. Fragmenty krzyża miały chronić przed złem, szata Mesjasza miała uzdrawiać oraz wskrzeszać, a rzeczona włócznia – zapewniać władzę nad światem. Dlatego ten, kto posiadał broń Longinusa, stawał się niepokonany, wszechmocny; mógł decydować o losach ludzkości. Nic dziwnego, że włócznię rzymskiego centuriona nazwano Włócznią Przeznaczenia. publiczna Longinus przebijający włócznią bok zmarłego na krzyżu Jezusa Chrystusa Jak podaje tradycja, dzieje włóczni były niezwykle burzliwe. Przypuszcza się, że około 290 roku właścicielem relikwii został rzymski oficer Mauritius (znany obecnie jako Maurycy). Również on poniósł męczeńską śmierć, a chrześcijanie, uznawszy go za świętego, włócznię nazwali jego imieniem. Później miała ona trafić w ręce Konstantyna Wielkiego – i pomóc mu w walce o tytuł cesarski. Przechodziła przez ręce kolejnych władców Rzymu, by w V wieku za sprawą króla Wizygotów Alaryka opuścić mury Wiecznego Miasta. Od tego czasu artefakt zmieniał właścicieli niczym rękawiczki. Miał go przy sobie władca Franków Karol Młot w zwycięskiej bitwie z Saracenami pod Poitiers w 732 roku. Włócznia św. Maurycego z powodzeniem towarzyszyła Karolowi Wielkiemu we wszystkich prowadzonych przez niego wojnach. Następnie na prawie 1000 lat stała się symbolem władzy monarchów niemieckich. To w tym czasie cesarz Otto III przekazał w Gnieźnie kopię świętego oręża Bolesławowi Chrobremu (relikwia ta jest do dziś przechowywana na Wawelu). Oryginał (a przynajmniej tak uważano) należał do kolejnych sukcesorów tytułu cesarskiego właściwie aż do przejęcia go przez owładniętego manią okultyzmu Adolfa Hitlera. Führer był przekonany, że Sancta et Crucifera Imperialis Lancae pozwoli mu na odbudowanie wielkiego imperium niemieckiego i zdobycie absolutnej władzy nad światem. Z planów Adolfa nic nie wyszło, a święta lanca trafiła w ręce Amerykanów. Jankesi nie darzyli jednak relikwii tak szczególnymi uczuciami jak Europejczycy i przekazali ją do Austrii. Tam, w muzeum pałacu Hofburg, znalazła nareszcie godny swej rangi azyl. Niektórzy jednak twierdzą, że to tylko replika mająca oszukać aliantów. Natomiast oryginał w dalszym ciągu spoczywa gdzieś ukryty przez nazistów. Poszukiwania i badania trwają. Dokument „Tajemnica Włóczni Przeznaczenia”, do obejrzenia na kanale Polsat Viasat History HD Premiera w poniedziałek 14 grudnia, godz. 20:45 Bibliografia Boguch W., Włócznia Przeznaczenia, [dostęp: Fagan 70 wielkich tajemnic świata starożytnego. Niewyjaśnione zagadki odległej przeszłości , tłum. H. Turczyn-Zalewska, P. Zarawska, Bielsko-Biała 2002. Grierson R., Munro-Hay S., Arka Przymierza. Prawdziwa historia największej biblijnej relikwii , tłum. A. Kowalska, Kuraszkiewicz, Warszawa 2000. Melville M., Dzieje templariuszy, tłum. A. Jędrychowska, Warszawa 1991. Parfitt T., Arka Przymierza odnaleziona, tłum. A. Kowalska, K. Kuraszkiewicz, Warszawa 2008. Phillips G., W poszukiwaniu Świętego Graala, tłum. J. Mikos, Warszawa 2002. Biblia Tysiąclecia Online, Poznań 2003, [dostęp: Prokopiusz z Cezarei, Historia wojen, t. 2, tłum. D. Brodka, Kraków 2015. Pruitt S., Fate of The lost Ark Revealed?, [dostęp: Reczko T., Przełom w poszukiwaniach Arki Przymierza?, [dostęp: Zobacz również
Arka Przymierza (Pwt 10,8), zwana w środowisku kapłańskim Arką Świadectwa (Lb 4,5), była w pewnym sensie przenośnym sanktuarium, które znane były w Egipcie, Mezopotamii i Kanaanie. Arabowie posiadali przenośne sanktuaria kaba z umieszczonymi wewnątrz dwoma świętymi kamieniami. Korzystano z nich podczas przepowiadania przyszłości
El Arka Przymierza Nazywana jest świętą skrzynią, była to mała drewniana skrzynka pokryta złotem i przechowywana była w Tabernakulum. W tym artykule dowiesz się wszystkiego, co dotyczy tego świętego pudełka. Wiedz, czym według pism świętych był Przybytek Arki Przymierza Wskaźnik1 Arka Przymierza2 Imiona nadane Arce Przymierza3 Projekt Arki Przymierza4 Ceremonia otwarcia5 Arka i jej znaczenie6 Historia i symbol obecności Boga7 Przeniesienie Arki8 Zniknięcie Arki9 Lokalizacja Arki Mount Money Pit na Oak Czaszka Pod Świątynią Jerozolimską10 Moce Arki Przymierza11 Jakie siły kryły się w tej skrzyni?12 Czego uczy Arka Przymierza?13 symbolika żydowska14 Kilka przypuszczeń na temat Arki Przymierza W pismach wierzeń żydowskich i chrześcijańskich Arka Przymierza była drewnianą skrzynią skąpaną w złocie, miała szczególną pokrywę ozdobioną figurami przedstawiającymi dwóch aniołów lub cherubinów klęczących i modlących się. Nazwali tę skrzynię Świętą Skrzynią i została znaleziona w Świętym Świętych zwanym Tabernakulum, a po pewnym czasie została przeniesiona do Jerozolimy Salomona, miejsca, które według świętej historii zostało zbudowane zgodnie z boskością i zgodnie z jego zbudowaniem . Abyście mogli zagłębić się w znaczenie Przybytku, zapraszamy do zapoznania się z następującym artykułem, w którym znajdziecie więcej informacji na ten temat Święte miejsce. W tym elemencie znajdowały się kamienne tablice, na których Bóg poprosił Mojżesza, aby uchwycił Dziesięć Przykazań, gdzie później nauczył ich wszystkich ludzi na górze Synaj. Z innych wersetów wynika, że oprócz wszystkiego, o czym wspomniano powyżej, przechowywano również zwój Tory (tekst zawierający prawo i dziedzictwo identyfikujące naród żydowski). Możliwy projekt Arki Przymierza Imiona nadane Arce Przymierza Wielu pisarzy biblijnych podało różne nazwy lub terminy w odniesieniu do Arki Przymierza, z których najczęstsze to: Arka Przymierza. Po hebrajsku nazywa się to aron ha-habrit i po grecku Koine zeznań Konwencji Jahwe Należy zauważyć, że wyrażenia te nie dotyczą wyłącznie tych autorów ani żadnego autora, dlatego mogą być używane zamiennie. Projekt Arki Przymierza Zgodnie z tekstami Biblii zwracają oni uwagę, że konstrukcja Arki Przymierza powstała dzięki Jahwe (Bogu w tradycji judeochrześcijańskiej), który posłużył się Mojżeszem do stworzenia Przybytku i zrealizował projekt Arkę, ponieważ byłaby najważniejszym obiektem Przybytku i obozu Izraela. Jak wspomnieliśmy w poprzednich paragrafach, Arka Przymierza to pozłacana skrzynia z drewna akacjowego, która miała następujące wymiary: 2,5 łokcia długości, 1,5 szerokości i 1,5 wysokości, czyli tyle samo, co odpowiada systemowi metrycznemu dziś dla lepszego zrozumienia, 111 cm długości, 67 cm szerokości i 67 cm wysokości. W jego górnej części lub wieczku wykonano wokół niego złotą obwódkę w formie girlandy. Jego dolna część była z czystego złota i miała taką samą długość i szerokość jak pierś. Na tym wieczku lub pokrywie znajdowały się dwa złote cherubinki stworzone za pomocą młotka, spotykające się pojedynczo po każdej jego stronie z ich figurami wizualizującymi się ku sobie, głowami po bokach i otwartymi skrzydłami skierowanymi do góry tak, że zakrywają wieko w formie bezpiecznej . Wieko lub pokrowiec nosi nazwę Mercy Seat. Aby móc przenosić arkę z jednej strony na drugą, konstrukcja pozwala na umieszczenie po każdej jej stronie pewnego rodzaju bardzo długich i wytrzymałych „kijów”, również wykonanych z drewna akacjowego i złoconych. Pręty te były podtrzymywane przez dwie pary złotych pierścieni umieszczonych po obu stronach arki i zostały zaprojektowane tak, aby uniemożliwić mnichom lub innym, którzy się nią poruszali, dotknięcie jej. W każdym rogu umieszczone są cztery nogi, aby podtrzymywać go na ziemi, ale nie ma informacji o jego długości. Być może pierścienie znajdowały się nad nogami lub na nich. Ceremonia otwarcia Po tym, jak Mojżesz wypełnił Boży nakaz, budując Arkę Przymierza, zaczął umieszczać w niej dwie tablice Zakonu, na których spisano 10 Przykazań. Następnie Mojżesz umieścił dwa pokryte złotem drewniane słupy przez pierścienie arki, zlokalizował przebłagalnię i przeniósł ją do Przybytku, który również został zbudowany z rozkazu Boga w rękach Mojżesza. Później założył zasłonę, aby oddzielić Miejsce Święte od Najświętszego, a następnie, aby rozpocząć ceremonię inauguracyjną, namaścił olejem arkę i wszystko w niej zawarte. Od tego momentu miał to być rytuał, który kapłani mieli odprawiać przy rozbieraniu Przybytku i zabieraniu go do obozu, musieli używać przesłony rozdzielającej oraz przykrycia ze skór i niebieskiego płótna, które miało zakrywać arkę, aby ludzie z miasta nie mogli jej bo taka była jedna z próśb twórcy, żeby nikt jej nie widział, bo karą byłaby jej przedwczesna śmierć. Arka służyła jako pojedynczy depozyt, w którym przechowywano takie elementy jak świadectwa. Na przykład dwie kamienne tablice, na których spisano 10 przykazań, były chronione w arce, między innymi w złotym dzbanie, w którym znajdowała się Manna (chleb z nieba według biblijnej Księgi Wyjścia) i laska Aarona. Arka i jej znaczenie Według niektórych tradycji biblijnych Arkę Przymierza przyjmują jako formę pobytu Boga w mieście, zapewniając mu bezpieczeństwo i dobrobyt. Ktokolwiek zamierza skrzywdzić lud Izraela, nie odniesie sukcesu, ponieważ obecność Boga jest w Arce i zapewnia ochronę jego ludowi. Z tego powodu zawsze wierzono, że skoro Arka znajdowała się poza Izraelem, ludzie zostaną pokonani w obliczu wszelkich przeciwności. Kiedy Arka przybywa na Syjon (miasto Dawida lub miasto Boga), jest witana i chroniona w świątyni w miejscu zwanym Świętym Świętych lub Najświętszym. Arcykapłan może wejść do swojej siedziby tylko raz w roku, zawsze pamiętając, że znajduje się w obecności Boga. Dzięki tym przekonaniom o obecności Boga w Arce wrogowie ludu Dawida szanowali go i bali się go. Mówiono nawet, że kiedy Elżbieta, żona Dawida, staje przed Błogosławionym (Arką), Jan raduje się z Elżbiety, kiedy został poczęty, tak jak Dawid radował się przed Arką. Historia i symbol obecności Boga Arka była symbolem ochrony przez obecność w niej Boga, ponieważ obiecywała: „Tam na pewno ukarzę się wam i przemówię z wami znad okładki, spomiędzy dwóch cherubinów, którzy są na Arce Świadectwa” Dlatego mają duży szacunek dla obecności Arki. Pobyt Arki Przymierza przyniósł ludności Izraela inne losy. Zawsze mieli tradycję przenoszenia Arki, kiedy ludność przenosiła obóz. Przekraczając Jordan, Jahwe wytyczył ścieżkę na środku rzeki, aby kapłani mogli przez nią przejść Arkę. W marszu na Jerycho przodowało wojsko, po tym jak 7 księży używało rogu, a za nimi Arka i wojska (strefa tylna), na pamiątkę sukcesu odniesionego w Jerychu w zajęciu Ziemi Obiecanej. I tak była obecność ochrony i błogosławieństwa Arki dla ludu Izraela. Arka była jednak daleka od magii, ale błogosławieństwa Jahwe sprawiły, że wierni byli posłuszni jego prośbom dotyczącym Arki. Na przykład pomimo obecności arki w obozie Izraelici ponieśli klęskę pod Aj z powodu niewierności wobec niej. Dziś, mimo że obecność, wiara i kult Arki Przymierza pojawia się w pismach biblijnych, to wciąż trwają dyskusje na temat jej historycznego istnienia, prowadzone są różne debaty historiograficzne, aby dowiedzieć się, jaki naprawdę był cel tej Arki. kultowy obiekt. Niektórzy historycy minimalistyczni kategorycznie odrzucają istnienie relikwii, zaprzeczając dużej części faktów przedstawionych w Biblii. Z drugiej strony autorzy sensacyjni popierają przekonanie biblistów, interpretując dosłownie Stary Testament. I wreszcie znajdują się w środkowej pozycji niektórych historyków, którzy nie negują historycznego istnienia Arki po sprawdzeniu istniejącego zapisu archeologicznego. Przeniesienie Arki Przymierza do Jerozolimy Przeniesienie Arki Po pierwsze, Dawid chciał przenieść Arkę do Jerozolimy, ale podjęcie pierwszej próby spowodowało prawdziwą katastrofę w mieście, ponieważ znane prośby nie zostały spełnione. Zamiast przemieszczać arkę na piechotę, obciążoną drągami na ramionach, pozwolił, by przeniesiono ją na wozie ciągniętym przez bydło, co omal nie spowodowało jej przewrócenia, a gdy dotknął go Uzah, Jahwe natychmiast przyznał mu śmierć, ponieważ ta akcja było całkowicie zakazane i było to bardzo wyraźne prawo boskie. Kiedy w końcu Lewitowie przenieśli go na ramionach do Jerozolimy, tak jak powinien, był trzymany w namiocie, dopóki Dawid nie skończył swojej kadencji. Następnie kapłani chcieli ją zabrać, gdy uciekali z powodu buntu Absaloma, ale Dawid nie dopuścił do tego, nalegając, aby pozostała w Jerozolimie, aby swoją obecnością pomogła im wszystkim wrócić bez szwanku. Głównym pragnieniem Dawida było stworzenie domu, w którym miałaby się znajdować Arka, ale Bóg pozwolił na to za panowania Salomona. To właśnie tam, kiedy budowano Świątynię, przeniesiono arkę z miejsca, gdzie znajdowała się na Syjonie, na miejsce Świętej Świątyni, zbudowanej na Górze Moria, tam umieszczono dwa cherubiny na wierzchu pokrywy . Oczywiście Arka była jedynym elementem znajdującym się w Przybytku Świątyni Salomona, dbając o to, by nie pomylić się w opiece, zgodnie z prośbą jej twórcy. Zniknięcie Arki Obecnie nie wiadomo, kiedy zniknęła Arka, według wielu pism świętych zniknęła w VI wieku pne, na krótko przed „niewolą babilońską”. Ale nie wiadomo na pewno, kiedy zniknął i dlaczego. Zawsze pojawia się pytanie, dlaczego Bóg dopuścił do zniknięcia Arki?Nie tylko pozwolił jej zniknąć ze Świątyni, ale także jego ludzie zostali wysiedleni z Ziemi Obiecanej i nie byli z niej zadowoleni, katastrofą Świątyni. Istnieje wzmianka o około 642 rpne, gdzie, według króla Jozjasza, istnieje nakaz powrotu arki do świątyni, ale nigdy nie wiadomo było, jak może być poza nią. Możliwe, że kiedy Jozjasz wstąpił na tron, jeden z odstępczych królów umieścił w świątyni rzeźbiony wizerunek, usuwając arkę z jej miejsca. Innym przypuszczeniem jest to, że Josías nakazał przeprowadzić reformy Świątyni i prawdopodobnie usunęli arkę, aby nie doznała żadnych uszkodzeń podczas tych reform. Mimo to w żadnym wersecie nie wspomniano, że arka została przeniesiona do Babilonu, miasta w pobliżu Świątyni. Nie jest też powiedziane, że został umieszczony w odbudowanej świątyni przez Zorobabela. Dlatego jego zniknięcie było tajemnicą. Lokalizacja Arki Przymierza Według ponad czterdziestu milionów etiopskich wyznawców zapewniają, że obiekt znajduje się w mieście Aksum, centrum etiopskiego Kościoła prawosławnego, ponieważ ich przekonanie opiera się na fakcie, że potomkowie króla Salomona zdecydowali się przenieść go do tej metropolii jakieś 3000 lat wcześniej. Z tego powodu metropolię Aksum uważa się za Jerozolimę Etiopii. Wielu twierdzi również, że jest on przechowywany w kościele Santa María de Sión w tym samym mieście, dzięki czemu do dziś jest strzeżony przez prawosławnych mnichów wokół niego, ale tylko jeden z nich bardzo uważnie go obserwuje. Ten stróż może spać tylko dwie godziny, a pozostałe 22 godziny spędza na nieustannej modlitwie przed klatką piersiową. Wszystko to, co wam pokazujemy, może być prostą legendą lub mitem, ale ponieważ żadna z tych informacji nie została jeszcze potwierdzona z pewnością, na zawsze pozostanie tajemnicą. Ale niezależnie od tego, czy historia tej skrzyni jest prawdziwa, czy nie, jedyną pewną rzeczą jest to, że poszukiwanie prawdy było ciągłe i pokażemy Wam 6 najbardziej znanych miejsc, w których może znajdować się arka. Mount nebo Niektóre teksty w Drugiej Księdze Machabejskiej odnoszą się do proroka Jeremiasza, gdzie został ostrzeżony przez Boga przed inwazją babilońską, dlatego wyjął arkę ze Świątyni i nakazał pochować ją w jaskini na górze Nebo dla jej ochrony. Ale to niesprawdzona historia, bo nigdy nie została odnaleziona w tamtym miejscu, więc przypuszcza się, że została zabrana gdzie indziej. Zimbabwe Rzekome izraelskie plemię afrykańskie zwane Lemba, potwierdza swoje tradycje przodków, kiedy osiedliło się w południowej Afryce i nosiło dołączoną świętą relikwię, którą nazwali „głosem Boga”, znajdując ją ukrytą w głębokiej jaskini w jednej z gór Dumghe, aż do który został zabrany do muzeum. Dlatego badacz z dosłownym spojrzeniem na historię biblijną wskazuje, że ta święta relikwia o imieniu „głos Boży” miała podobne dary do arki, miała podobne wymiary i była niesiona tylko przez kapłanów, czczonych głosem Boga i Był używany ze względu na jego wielką moc. W związku z tym przypuszczeniem przeprowadzono badania radiowęglowe, aby znaleźć datę, która datuje się na rok 1350, zbiegający się z wyginięciem Wielkiego Zimbabwe. Dlatego przypuszcza się, że znaleziony afrykański obiekt sakralny zwany Ngoma lungundu jest powiązany z Arką Przymierza i że przez lata był odbudowywany. Ale ponieważ cała ta historia nie jest całkowicie weryfikowalna, ta hipoteza jest odrzucana przez archeologów i historyków, pozostawiając w ten sposób tajemnicę ich porównania. Etiopia Dziennikarz Graham Hancock w 1989 roku przedstawił śledztwo, w którym zapewnia, że zaginiona arka nie zaginęła, ale była chroniona w świątyni w Etiopii. Po tym wydarzeniu pojawiły się inne dowody archeologiczne na poparcie tego dochodzenia, ponieważ chrześcijański kościół koptyjski w Etiopii odnalazł historie, gdzie twierdzą, że arka została potajemnie przeniesiona w roku 650 Święta księga Etiopii zwana Kebra Nagast mówi, że za panowania Salomona królowa Saby odwiedziła Jerozolimę, aby się z nim spotkać i wkrótce pojawił się bardzo silny pociąg Salomona do królowej, gdzie nie mógł jej zakochać pomimo jego bogactwa i wielka inteligencja. Gdy zbliżał się dzień wyjazdu królowej, Salomon starał się ją zatrzymać, dotrzymując obietnicy, której musiał dotrzymać i która sprawiła, że zawiązali unię, w której urodził się Menelik I, przyszły władca Etiopii. Opowieści mówią, że jego ojciec poprosił Menelika o naukę w Jerozolimie, po czym chłopiec postanowił wrócić do Etiopii zabierając ze sobą arkę. Być może jednak, aby osiągnąć swój cel, musiał zostawić możliwą replikę, aby nie zdawali sobie sprawy z jego straty. Według danych z tych opowieści, prawdopodobnie relikwia znajdowała się w miejscu na wyspie Elegantina na Nilu, następnie została znaleziona w pomieszczeniu podobnym do Tabernakulum na wyspie Tana Cherkos na jeziorze Tana, gdzie według trwał tam około 800 lat. Po latach przypuszcza się, że król Ezana z tego regionu nakazał przeniesienie arki do Aksum i przechowywanie jej w kościele Matki Bożej Syjonu, gdzie według mieszkańców Etiopii arką opiekuje się tam mężczyzna. potomek Lewitów, ludzi, którzy pomagają przenosić arkę na ramionach w jej licznych przemieszczeniach. Ten człowiek byłby odpowiedzialny za opiekę i dlatego miałby dostęp do Arki Przymierza, która znajduje się we wspomnianym kościele, jak wskazuje tradycja żydowska. Zdając sobie sprawę z tego, co się stało, król Salomon chciał wysłać swoje siły, aby odzyskać arkę, ale wierzył, że były to zamysły samego Boga i pozostawił tajemnicę zniknięcia arki. Money Pit na Oak Island Istnieje inna, oczywiście niesprawdzona teoria, która zapewnia, że po Trzeciej Krucjacie Templariusze mogli zabrać Arkę do Szkocji i oddano ją szlacheckiej rodzinie zwanej Sinclair, aby ją wywieźć w bardziej odległe miejsce i móc chronić to. Czaszka Góra Biblijny archeolog Ron Wyatt (1933-1999) twierdzi, że arkę znaleziono w Ogrodzie Grobowym znajdującym się na Górze Czaszki w Jerozolimie, ale została odrzucona, ponieważ nigdy nie przedstawił żadnych wiarygodnych dowodów, oprócz tego, że jego świadectwo jest bardzo podobne do tego przedstawionego w Księdze Wyjścia. Pod Świątynią Jerozolimską Niektórzy rabini po upadku Jerozolimy twierdzą, że arkę pochowano na górze Moria po splądrowaniu Pierwszej Świątyni przez Babilończyków. Ponieważ ta święta skrzynia nie jest wymieniona wśród relikwii i skarbów zwróconych przez Persów, nadal uważa się, że mogła przeżyć pochowanie przez Lewitów. Ale tej teorii nie można zweryfikować, ponieważ to miejsce jest pokryte Kopułą na Skale, a arka zostałaby zakopana w niektórych podziemnych jaskiniach kilka kilometrów poniżej Kopuły. Moce Arki Przymierza Wiele pism w Biblii mówi nam, że Arka Przymierza miała wielką moc. Wśród nich możemy wymienić zmianę mobilności strumienia, eliminację sił wroga, kończenie gór. Przykładem tego, jak arka zmieniła bieg rzeki, było to, że gdy Izraelici przybyli do Ziemi Obiecanej, znaleźli się nad rzeką Jordan, zabierając ze sobą arkę, która zatrzymała wody, aby mogli przejść to. Jest bardzo prawdopodobne, że najważniejszą mocą było zniszczenie murów Jerycha. Kiedy to się stało, Biblia mówi, że Izraelici spędzili w mieście sześć dni niosąc arkę, kiedy nadszedł siódmy dzień i zrobili siedem okrążeń, krzyczeli z radości i świętowali z wielką zdradą, gdy upadły mury. Kiedy Izraelici przybyli do Ziemi Obiecanej, Arka była chroniona w mieście Gilgal, gdzie zbudowano tymczasową świątynię. Po kilku dniach została zabrana do Sychem, a następnie do Betel i wylądowała w Szilo, gdzie przebywała przez długi czas, ale była chroniona przez rodzinę duchownych. Później, gdy wybuchła wojna z Filistynami, zabrali arkę wierząc, że jest to trofeum za wygranie wojny z Izraelitami, ale arka ujawniła się przeciwko nim, przewracając posąg ich Boga Dagona, pozostawiając go bez głowy i bez rąk. Kiedy dżuma dosięgła Asdodeesów i pojawiła się wraz z inwazją szczurów na całym terytorium, mówiono, że była to efekt okrutnej kary, jaką arka wyrządziła Filistynom, więc przenieśli ją do Gat i Ekronu, gdzie Przeszli również te same kary. Po przebyciu tylu trudów przez 7 miesięcy, Filistyni poszli za radą księży i wróżbitów, co doprowadziło ich do rezygnacji z tego, co po wojnie nazywali „trofeum”, zostawiając je na wozie ciągniętym przez krowy, by dotrzeć tam, gdzie ja chciał. Niestety, wóz dotarł sam do Bet Szemesz, żydowskiego miasta, do którego wyruszyli, by uratować świętą skrzynię, ale nie znając próśb arki, otworzyli ją i sprawdzili, co zawiera. Robiąc to, wszyscy obserwatorzy padali martwi. Po tym smutku mieszkańcy Bet Szemesz wysłali ją do Kiryat Yearim, gdzie 20 lat później została uratowana przez króla Dawida i odesłana z powrotem na Syjon. Ale właśnie tam, gdy w małym wypadku, w którym rydwan prawie się przewrócił, mężczyzna imieniem Uzzá, który był w procesji, aby zabrać arkę do swojej świątyni, próbował ją przytrzymać, aby nie spadła na ziemię i natychmiast po dotknięciu padł martwy. Arka przybywa do Jerozolimy, król Dawid buduje dla niej małą świątynię jako schronienie i przekształca ją w małe sanktuarium. Ale to jego syn Salomon zbudował Świątynię w Jerozolimie, która istniała przez 900 lat przed naszą erą, a następnie zniknęła na zawsze. Kościół Świętej Świątyni Jakie siły kryły się w tej skrzyni? Małe pudełeczko, które może spełnić wszystkie powyższe wymagania, najprawdopodobniej ma bardzo tajne moce. Ale jakie są te uprawnienia? Co sprawia, że jest tak potężny? Innym razem fizyk Maurice Denis-Papin w 1948 r. stwierdził, że arka miała właściwość kondensacji elektryczności, która wytwarzała duże wyładowania dochodzące do 700 woltów. Później, w 1968 roku, pisarz powiedział, że było to coś w rodzaju radia, z którym komunikowali się Jahwe i Mojżesz. Słynny pisarz JJ Benitez stwierdził, że przedmiot ten jest „śmiertelną bronią” służącą ludowi Bożemu. Podsumowując, żaden z tych pisarzy i fizyków naszych czasów nie określił, co sprawiło, że Arka Przymierza jest tak potężna, że takie moce można przypisać tylko jej stwórcy, Bogu. Czego uczy Arka Przymierza? Ta święta skrzynia symbolizuje porozumienie między narodem hebrajskim a Bogiem, w którym, jeśli przestrzegane są jego zasady i szanowany, może udzielić Hebrajczykom ochrony i przewodnictwa. Z tego powodu uważają to za święty symbol. Służy również jako stałe przypomnienie o egzekwowaniu zasad, zasady te znane są jako Dziesięć Przykazań i że zgodzili się przestrzegać co do joty. symbolika żydowska Arka Przymierza, tak zwana wśród tak wielu imion, była przedmiotem reprezentującym obecność Boga. Wielu Hebrajczyków czciło ją i czciło jej miejsce zamieszkania w Przybytku Najświętszym. W tym sanktuarium, jak wielokrotnie wspomniano w tym artykule, nikt nie mógł wejść, aby go zobaczyć, a tym bardziej go dotknąć, tylko Najwyższy Kapłan raz w roku z kadzidłem w ręku mógł to zrobić, oprócz konieczności bycia wolnym od grzechu, namaszczony krwią baranka, aby nie zapomnieć, że był w obecności Boga. Kilka przypuszczeń na temat Arki Przymierza Z powodu niepowodzeń w poszukiwaniach prawdziwej Arki Przymierza istnieje wiele hipotez, które w wielu przypadkach nie mają podstaw, ale są nadal brane pod uwagę jako nierozstrzygnięte przypuszczenia: Została pochowana w Pierwszej Świątyni, a następnie w Drugiej Świątyni, gdzie obie zostały pochowane na Górze Moriah, gdzie obecnie znajduje się Kopuła na Skale. Możliwe, że jest ukryta na Górze Kalwarii, gdzie ukrzyżowano Jezusa Chrystusa. Został przewieziony z Jerozolimy do Jordanu ze względu na groźbę zniszczenia przez Babilończyków. Prawdopodobnie została zabrana do miasta w południowej Afryce. Został skradziony przez templariuszy podczas wypraw krzyżowych i jest przechowywany w Szkocji. Może znajdować się w świątyni kościoła w Etiopii. Na koniec zapraszamy do zapoznania się z świętymi historiami z poniższego artykułu, który zostawiamy poniżej: Pochodzenie Biblii. Treść artykułu jest zgodna z naszymi zasadami etyka redakcyjna. Aby zgłosić błąd, kliknij tutaj.
Arka Przymierza była czymś więcej niż tylko fantazyjnym pudełkiem z kilkoma starymi relikwiami w środku. Reprezentował obecność Boga pośród Jego ludu i Jego przymierze z nim. Kiedy Izraelici obozowali na pustyni, Arkę niesiono przed nimi, gdy maszerowali, aby przypomnieć im, że Bóg jest z nimi (Lb 10:33-36).
Arka Przymierza zaginęła w czasie oblężenia Jerozolimy przez Nebukadnezara II w 587 r. przed Chrystusem, chociaż w Biblii nie ma wzmianki o zabraniu jej do Babilonu. Nie została wymieniona wśród sprzętów zrabowanych ze świątyni. Nie ma także doniesień, by ją oddano i umieszczono w odbudowanej świątyni albo że wykonano jakąś inną arkę. Według 2 Księgi Machabejskiej, Arka Przymierza i Namiot Spotkania zostały z polecenia Bożego zabrane przez proroka Jeremiasza i przeniesione na górę Nebo, gdzie ukryto ją w jednej z pieczar. Tam pozostanie aż do czasu przepowiedzianego przez proroka: Miejsce to pozostanie nieznane, aż Bóg na powrót zgromadzi swój lud i okaże mu miłosierdzie. (2 Mch 2,7) Marina Ricci jest korespondentką w Watykanie i realizatorką filmów dokumentalnych poświęconych największym tajemnicom biblijnym. W swoim dokumencie próbuje wyjaśnić czy obiekt znajdujący się w kościele Matki Bożej z Syjonu w etiopskim Aksum jest autentyczną Arką Przymierza, wykonaną według wskazówek samego Boga przez Żydów podczas ucieczki z Egiptu. Etiopczycy posiadaniem Arki chlubią się od wieków. Nikt, z wyjątkiem strzegących ich kapłanów, nie ma do niej dostępu. Arkę udało się zobaczyć tylko jednemu człowiekowi. W filmie, to zresztą najciekawszy fragment dokumentu, wystąpił Giuseppe Claudio Infranca. Profesor Infranca jest Włochem, architektem i konserwatorem zabytków. Do Aksum pojechał na zaproszenie zwierzchnika Etiopskiego Kościoła Ortodoksyjnego, by ocenić stan kościoła Matki Bożej z Syjonu, którego wnętrze zalała woda po siarczystej ulewie. - Jestem pewny, że widziałem Arkę Przymierza, a jej biblijne datowanie jest prawidłowe. – mówi w filmie prof. Giuseppe Claudio Infranca. Czy jego świadectwo jest wiarygodne? Na to i wiele innych pytań związanych z tajemnicami Arki Przymierza odpowiedź znajdziemy w tym dokumencie.
poezja, proza, opowiadania, powieści, wiersze, wierszyki, bajki, satyry, dorośli, dzieci, młodzież, lektura na długie wieczory, literatura
Arka Przymierza jest jednym z najważniejszych elementów tradycji chrześcijańskiej oraz judaistycznej i jednocześnie, jedną z najbardziej fascynujących niewyjaśnionych zagadek ludzkości (zaraz po świętym Graalu). Wiele osób próbowało ją odnaleźć, ale jeszcze nikomu to się nie udało – nie wiadomo więc, czy tak naprawdę istnieje, mimo że wiele dokumentów o niej mówi. Arka Przymierza Według tradycji w Arce Przymierza znajdują się dwie kamienne tablice z dekalogiem. Gdyby więc została ona odnaleziona człowiek miałby w ręku dowód zawarcia porozumienia między Bogiem, a ludzkością – byłoby to najbardziej niewiarygodne odkrycie od zarania dziejów! Sama skrzynia nazywana Arka Przymierza jest natomiast opisana jako drewniane pudło obite metalem szlachetnym (najczęściej mówi się o złocie), bardzo ciężkie i jednocześnie drogocenne. Arka Przymierza – gdzie jest? Odnaleziona Arka Przymierza zapewne stałaby się powodem okrutnych konfliktów na świecie – bogactwo jakim jest ona sama w sobie oraz drogocenne kruszce, z których została stworzona, dają razem skarb o niewyobrażalnej potędze, o mocy władania ludzkimi umysłami. Arka Przymierza – Biblia Najwięcej przesłanek na temat Arki Przymierza oraz tego gdzie jest można znaleźć oczywiście w Biblii. Mówi się o tym, że została ukradziona przez któregoś z faraonów, ale pewien epizod w Piśmie Świętym wspomina po prostu o tym, że nikt jej nigdy nie odnajdzie, dopóki Bóg tak nie zadecyduje, dlatego też nie wiadomo, czy ona w ogóle jest na ziemi w znaczeniu pojętym dla ludzkości. Jedno jest pewne – jej znaczenie jest niebagatelne i zawsze takie pozostanie. Arka Przymierza zapewne śni się wielu archeologom po nocach – sny te mówią o niewyobrażalnym bogactwie. Marzą o niej ludzie, chcący kontrolować czyjeś życie, bądź też zwykłe, niewinne osoby szukające potwierdzenia istnienia Boga. Arka stała się symbolem wiary, poszukiwań, porozumienia z Bogiem – i tym prawdopodobnie zostanie przez kolejne setki lat. Ludzie nigdy nie przestaną jej szukać, to oczywiste – nadzieja umiera ostatnia. Ale jeśli faktycznie jest to dzieło w jakim sensie boskie, to tylko Bóg zadecyduje kiedy zostanie ona odnaleziona. I nie mamy na to najmniejszego wpływu, choćbyśmy nie wiadomo jak bardzo się starali to zmienić.
tK0DDh. 421 8 46 324 449 434 463 162 468